Auteur: Abdelkader Benali.
Titel: Bruiloft aan zee.
Genre: Sociale Roman.
Jaar van uitgave: 1996.
Aantal bladzijden: 222.
Literaire stroming:
Samenvatting:
Lamarat Minar, die al op hele jonge leeftijd is vertrokken uit zijn vaderland Marokko en in Nederland is opgegroeid, gaat na twintig jaar terug naar zijn geboortestreek in Marokko omdat zijn zus Rebekka daar met zijn oom Mosa zal trouwen.
Op de vooravond van de bruiloft merkt Lamarat dat de bruidegom verdwenen is. Als ongetrouwde man kan Mosa namelijk nog naar de hoeren, maar als hij eenmaal getrouwd is, is dat onmogelijk door de regels van de godsdienst.
Van zijn vader moet Lamarat de aanstaande echtgenoot van zijn zus gaan opzoeken en onmiddellijk mee naar huis nemen. Lamarat wordt hierbij geholpen door de taxichauffeur Chalid, die hem naar de Spaanse kroonkolonie Melilliaar brengt, waar hij Mosa stomdronken aantreft. Tijdens deze taxirit wordt de hele familiegeschiedenis van Lamarat verteld.
Uiteindelijk neemt Lamarat zijn oom mee naar huis en komt als eerste Rebekka tegen, die woedend is. Rebekka, Lamarat en Mosa (die door Lamarat meegesleept wordt) gaan naar het strand en daar neemt Rebekka wraak: Ze zorgt ervoor dat Mosa voortaan van andere vrouwen afblijft, want ze knipt een stukje van zijn geslachtsdeel af.
Al gauw komen ook de ouders en grootouders van Lamarat naar de zee, die Rebekka en Lamarat naar het strand hebben zien vertrekken. Als ze als het bloed zien, denken ze dat de huwelijksnacht al voltrokken is en ze steken een vuurpijl af: dat is het teken van de ontmaagding. Zo loopt de ‘bruiloft’ aan zee af en dan gaat iedereen naar huis. Uiteindelijk gaan Lamarat en Rebekka weer terug naar Nederland, Chalid wint de loterij en vertrekt naar Cuba, en Mosa verdwijnt stiekem en sterft krankzinnig. (Dit laatste wordt beschreven in de epiloog.)
Verhaalfiguren:
Lamarat Minar: Lamarat houdt niet zo van praten. Hij wordt door zijn vader op pad gestuurd in het land waar hij oorspronkelijk vandaan komt; Marokko. Lamarat is eigenlijk maar een observerende zwijgzame jongen.
Chalid blik op de weg: Chalid is de taxichauffeur. Hij vertelt even veel roddels als hij er hoort in zijn taxi.
Mosa Minar: De oom van Lamarat en tevens de bruidegom. Hij is de man die de nacht voor zijn huwelijk naar de hoerentent gaat en daarna gecastreerd wordt door zijn toekomstige vrouw.
Rebekka Minar: Het zusja van Lamarat en tevens de bruid. Zij is degene die in de steek werd gelaten de nacht voor de bruiloft door haar toekomstige man en zij is ook degene die hem daarna gecastreerd heeft.
Ammoenier: De OMO verkoper. 30-Jarige man die zich gedraagt als een oude vent.
Ruimte (tijd en plaats):
Het grootste gedeelte speelt zich af in Marokko. In touarirt, het dorpje waar de familie van Lamarat woont, in Nadorp, in Melilliaar en Maanzaad-stad waar Lamarat is opgegroeid.
Vertelwijze:
Het verhaal wordt vertelt in alwetende vertelwijze. Het wordt vertelt door iemand die alles weet van de personages, emoties en gedachten en betrekt zichzelf soms ook in het verhaal. Hij vertelt het verhaal van Lamarat in de taxi en de flashbacks.
Structuur:
Het verhaal is niet chronologisch. De ene keer speelt het verhaal zich in de jaren zeventig af en dan ineens weer in het heden. Het grootste gedeelte van het verhaal bestaat uit flashbacks.
Motieven en thema:
Het thema van het boek is cultuurverschillen, het verschil tussen vroegen en nu en wat het zelfde is gebleven. Het motief is de ontmaagding na de bruiloft, dit is iets wat vaak terugkomt.
Titelverklaring:
De titel van het boek is ‘bruiloft aan zee’. Het boek gaat over een bruiloft die aan zee wordt gehouden omdat Mosa dat graag wilde en Rebekka daar altijd al van droomde.
Schrijfstijl:
De schrijver maakt vaak gebruik van lange zinnen die soms niet te begrijpen zijn. Ook gebruikte hij soms buitenlandse woorden waar de lezers geen betekenis van weten. Hij gebruikte ook best veel liedjes in zijn boek die dan gezongen werden door de personen.
Beoordeling:
Morele argumenten: De hoofdpersoon handelt goed. Hij voert de opdracht van zijn vader uit en gaat zijn toekomstige schoonbroer zoeken. Wel handelt zijn zus een beetje raar omdat toen zij erachter kwam dat haar toekomstige man bij de hoeren was, ze zijn geslachtsdeel eraf sneed.
Emotieve argumenten: Het boekt roept geen emoties bij mij op. Er is weinig spanning omdat die steeds onderbroken wordt door de flashbacks en je zo eigenlijk steeds uit het verhaal wordt gehaald.
Esthetische argumenten: Ik vind het boek niet echt origineel omdat er zoveel boeken worden geschreven over bruiloften en mannen die de nacht voor hun bruiloft vreemdgaan.
Realistische argumenten: Het boek is realistisch omdat er veel mannen zijn in het echte leven die de nacht voor hun bruiloft naar een hoerentent gaan. Alleen is het gedeelte dat wanneer de bruid het geslachtsdeel van de man eraf snijdt niet echt realistisch, omdat ik niet denk dat dit in het echte leven ook gebeurt.
Structurele argumenten: het verhaal is niet echt structureel omdat je het ene moment bij Lamarat in de taxi zit en dan ineens weer terug bent in de jaren zeventig. Er zitten heel veel flashbacks in het verhaal.
Intentionele argumenten: Ik vind de boodschap van het verhaal goed omdat het er eigenlijk op neer komt dat vrouwen het niet moeten pikken dat hun man vreemd gaat.
Stilistische argumenten: De stilistische stijl van de schrijver is niet zo goed. Er staan vaak buitenlandse woorden in die je als lezer niet gebruikt en ook gebruikt hij te lange zinnen.
Passage:
‘Precies, voor die jongen ga ik niet juichen hoor’ zei de moeder.
Ze hield stil, draaide de stand van de afzuigkap naar drie, toen ze bemerkte dat de geur van olijfolie (El Ouzzania, f9.95 prijswijzigingen voorbehouden, made in Marocco) wel erg ging overheersen in de keuken en zei: ‘Weet je wat ik denk?’
‘Nou Mina,’ zei de vader een beetje plagerig (hij noemde zijn vrouw altijd Mina als ze een beetje voor haar beurt begon te praten).
‘Wat ik denk, is dat die broer van jou het in zijn botte kop heeft gehaald om ons een hak te zetten, begrijp je me of begrijp je me niet? Omdat hij weet dat als hij onze dochter trouwt hij voor de rest van zijn akelige rotleventje aan ons gebonden zal zijn, neemt hij een beetje wraak door ons over al die keien en rotsen naar beneden te laten kukelen. Hij wil je niet alleen financieel aftappen maar je ook nog eens lichamelijk een deuk bezorgen en nou moet je niet zeggen dat ik een akelig mens ben, hoor je me.’
Ik heb deze passage gekozen omdat ik dit een grappig stukje vind. De ouders van de bruid zijn niet zo blij dat de bruidegom heeft besloten om de bruiloft in zo’n klein dorpje te doen. Ze denken dat hij wraak wil nemen omdat hij de rest van zijn leven aan hun dochter vast zit.