In 1871 werd de Frans-Duitse oorlog gewonnen door de Duitsers. Op dat moment ontstond er een nieuwe grootmacht: het Duitse keizerrijk. In Duitsland had het nationalisme veel aanhang. Veel Duitsers streefden naar een eenheidsstaat. Voor de oorlog was het Duitse Rijk sterk verbrokkeld. Onder leiding van het koninkrijk Pruisen werd Duitsland na de oorlog ‘?n keizerrijk. De Pruisische koning werd daarom ook keizer: Wilhelm I. De Pruisische politicus, Otto von Bismarck, werd rijkskanselier. De kroning van Wilhelm I vond plaats in Versailles. Het stond symbool voor het feit dat niet Frankrijk, maar Duitsland de sterkte staat van het Europese vasteland was.
Niet alleen op militair gebied, maar ook op economisch gebied was Duitsland sterk. Dit kwam mede door de snelle industrialisatie die in de 18e eeuw op gang kwam. Deze Industri??le Revolutie (IR) was in Engeland begonnen. Door de IR werden arbeid en verkeer gemechaniseerd. Ook werden er stoomfabrieken gebouwd en kwamen er spoorwegen. Het Duitse keizerrijk concurreerde op dit gebied met de machtigste industriestaat Groot-Brittanni??.
Ondanks dat het Duitse keizerrijk politiek en militair erg machtig was, lag het tussen drie grootmachten in: Frankrijk en Groot-Brittanni?? aan de ene kant, en Rusland aan de andere kant. Een oorlog zou het Duitse rijk waarschijnlijk haan verliezen. Daarom kwam Bismarck met de alliantiepolitiek om het machtsevenwicht te behouden. Hij sloot vriendschapsverbonden met verschillende landen, om zo een samenspanning tegen het Duitse keizerrijk te voorkomen.
In 1880 kwam Wilhelm II op de troon, en in 1890 werd Bismarck ontslagen. Vanaf dat moment wilde Duitsland een belangrijkere rol op het wereldtoneel spelen. Met deze Weltpolitik wilde Duitsland een overzees rijk cre??ren. De industrie had grondstoffen nodig, en ook waren kolonies gunstig als afzetgebied. Deze manier van denken is kenmerkend voor het modern imperialisme.
In 1884 en 1885 maakten westerse landen tijdens de Conferentie van Berlijn afspraken over de manier waarop westerse landen koloni??n mochten stichten, zodat er geen oorlog over zou worden gevoerd. Het Duitse Rijk nam delen van Afrika in bezit, wat ervoor zorgde dat het tegenover Groot-Brittanni?? kwam te staan. De Weltpolitik was niet succesvol, en richtten de Duitsers zich op Oost-Europa. Met de groeiende buitenlandse ambities groeide ook het militarisme binnen het Duitse Rijk. Door de Vlootwet in 1898 kon het aantal Duitse oorlogsschepen een snelle groei doormaken. Dit zorgde voor spanningen met Frankrijk en Groot-Brittanni??. De spanningen bleven toenemen. De moord door een student op de Oostenrijkse troonopvolger Frans Ferdinand was de druppel die de emmer deed overlopen. Daardoor kwamen de hoogopgelopen spanningen in 1914 tot uitbarsting in de Eerste Wereldoorlog. Het was een totale oorlog: zowel burgers als soldaten waren erbij betrokken, wat voor veel slachtoffers zorgde. De Slag bij Marne in 1914 kostte honderdduizenden mensen het leven.
De enorme aantallen slachtoffers leidden tot onvrede onder de bevolking. Het zorgde voor een opstand, en werd uiteindelijk een revolutie. Het was duidelijk dat het Duitse Rijk de oorlog had verloren. Er werd een republiek uitgeroepen, die later bekend zou worden als de Weimarrepubliek. Aan het eind van 1918 ondertekende het nieuwe Duitsland de wapenstilstand. Zo kwam er definitief een einde aan de Eerste Wereldoorlog.
