Empathie betekend letterlijk ‘invoelen’ en is een ander woord voor inlevingsvermogen, oftewel het kunnen verplaatsen in de gevoelens van anderen. Het voelen van empathie zorgt voor een significante toename van de hersenactiviteit in de Anterior Cingulate Cortex. Empathie speelt ook een grote rol in het sociale leven. Empathie kan namelijk je gedrag beïnvloeden en kan grote gevolgen hebben, bijvoorbeeld bij juridische uitspraken in rechtszaken.
Uit eerder onderzoek is wel al duidelijk dat blanke mensen meer empathie hadden voor hun eigen ras, dus blanke mensen. Deze blanke mensen hadden significant minder empathie voor mensen van het andere ras, dus zwarte mensen. De blanke deelneemers van het experiment werd gevraagd de mate van empathie te noteren bij blanke en zwarte mensen die een misdrijf hadden gepleegd.
Wat nog niet precies bekend is of het ras waar je toe behoort veel invloed heeft op de neurale empatische respons die je voor iemand voelt. De onderzoeksvraag luidt daarom als volg: Is de neurale empathische respons groter bij iemand van het zelfde ras en kleiner bij iemand van het andere ras?
De hypothese is dat de neurale empathische respons bij alle rassen groter zal zijn bij iemand van hetzelfde ras en dat de neurale empatische respons bij alle rassen kleiner zal zijn bij iemand van het andere ras.
Voor het onderzoek worden twee groepen rassen gebruikt, Kaukasiërs en chinesen. De proefpersonen van de rassen moesten steeds naar een filmpje kijken van mensen van hun eigen en van het andere geslacht. Om de neurale empatische respons op te wekken bij de proefpersonen krijgen de mensen van de filmpjes steeds pijnlijke en niet-pijnlijke stumulaties. Tijdens het kijken naar deze filmpjes worden fMRI-scans gemaakt om de neurale empatische respons te meten. Daarnaast moeten de proefpersonen de mate aangeven hoe ze zich voelen bij het kijken van deze filmpjes en ze moeten de mate aangeven hoeveel pijn de mensen uit de filmpjes ervaren.
De verwachting van dit onderzoek is dat de proefpersonen van beide rassen (Kaukasiers en Chinezen) een onprettiger gevoel en een grotere pijnlijkheid zullen aangeven bij de filmpjes van het eigen ras dan bij de filmpjes van het andere ras. De uitkomst van de fMRI-scans zullen gelijk zijn als dat door de proefpersonen aangegeven mate van onprettig gevoel en pijnlijkheid.
Materiaal en methode
Het onderzoek telde 33 vrijwilligers met een gemiddelde leeftijd van 23 jaar. Zestien Kaukasiers en zeventien Chinezen. Deze proefpersonen konden allemaal goed zien al dan niet met bril of lenzen. De proefpersonen hebben ook geen hersenproblemen gehad. Tijdens de eerste proef kregen de proefpersonen 48 filmpje te zien van de twee verschillende rassen met allemaal een neutrale gezichtsuitdrukking die een pijnlijke of een niet-pijnlijke stimulatie kregen. De stimulaties werden uitgevoerd met een naald of een wattenstaafje in de wang. De deelnemers moesten aangeven wat de pijnlijkheid was van de mensen uit de filmpjes. Tijdens de tweede proef kregen de proefpersonen 16 filmpjes te zien van beide rassen die wel of niet pijnlijk werden gestimuleerd. Bij deze proef werden ondertussen fMRI-scans gemaakt van de hersenen. Bij de laatste proef werd de helft van alle filmpjes nog een keer laten zien en moesten de deelnemers de mate van plezierigheid en pijnlijkheid uitdrukken in cijfers op schaal van 1 tot 10. 0 stond voor niet heel onprettig en niet heel pijnlijk en 10 stond voor heel onprettig en heel pijnlijk. De waardes van de ACC bij de niet-pijnlijke stimulaties zijn van de waardes van de ACC bij de pijnlijke stimulaties afgetrokken. De waardes die hier uit komen geven de verhoging van de activiteit in de ACC weer.
Resultaten
Beide rassen gaven aan bij het kijken van de filmpjes met de pijnlijke en niet-pijnlijke stimulaties een hoger cijfer voor onprettigheid en pijnlijkheid. De Chinezen hebben op beide onderdelen (onprettigheid en pijnlijkheid) hoger gescoord dan de kaukasiers.
De uitkomst van de fMRI-scans zijn dat de hersen activiteit in de ACC nam significant toe bij het kijken van de filmpjes met de pijnlijke stimulaties in vergelijking met het kijken van de filmpjes met niet-pijnlijke stimulaties van het eigen ras. Bij het kijken naar het andere ras waren deze contrastwaardes niet significant
In de frontale cortex is geen significant verschil gemeten in de hersenactiviteit bij het zien van mensen van je eigen ras of het zien van het andere ras.
Discussie
Er was een significante verhoging van de activiteit in de ACC als de proefpersonen (Chinezen en Kaukasiers) naar filmpjes keken waar een pijnlijke stimulatie bij hun eigen ras werd toegediend in vergelijking met het andere ras. De uitkomst voor de waardes van onprettigheid en pijnlijkheid waren bij beide rassen hoger bij de pijnlijke stimulaties dan bij de niet-pijnlijke stimulaties. Hierbij moet nog gezegd worden dat de Chinezen bij beide categorieën hogere cijfers hadden dan de Kaukasiers. Het ras van de mensen van de filmpjes hadden op deze cijfers geen invloed. De activiteit van de frontale cortex lijkt ook niet in verband te staan met het ras van de proefpersonen uit de filmpjes. De uiteindelijke conclusie die getrokken kan worden is dat de neurale empatische respons bij alle rassen groter is voor iemand van je eigen ras dan voor iemand van het andere geslacht.
Een andere verklaring zou kunnen zijn dat door samenwerking binnen rassen tijdens de evolutie je mensen van je eigen ras boven mensen van het andere geslacht kiest. Hierdoor is de neurale empatische respons groter bij je eigen ras dan bij het andere ras.
Het onderzoek was helemaal anoniem, want de mensen uit de filmpjes en de proefpersonen kende elkaar niet. Ook hadden de mensen uit de filmpjes een neutrale gezichtsuitdrukkingen. Deze twee factoren maken het onderzoek betrouwbaarder.
Er was een groot verschil tussen de cijfers van de frontale cortex en de cijfers van de ACC. In de ACC waren de contrastwaardes voor neurale empatische respons significant hoger, maar bij de frontale cortex niet. Een oorzaak voor het verschil van deze cijfers in verschillende hersengebieden zou kunnen zijn dat er in de frontale cortex misschien bewuste wordt nagedacht, waardoor er geen significant verschil is te merken tussen eigen ras en het andere ras.
De uitkomsten komen overeen met bevindingen uit eerder onderzoek. De blanke proefpersonen hadden meer empathie voor blanke mensen van het zelfde geslacht dan voor zwarte mensen van het andere ras. Deze bevindingen komen overeen met de uitkomsten in dit onderzoek.
Als empathie inderdaad voor je eigen ras groter is dan dat van een ander ras, kan dit grote gevolgen hebben, bijvoorbeeld juridische uitspraken in een rechtszaak.
Opmerkelijk is dat de neurale empatische respons alleen in de ACC significant hoger is bij eigen ras, maar niet in de frontale cortex. Nader onderzoek zou kunnen onderzoeken of dat inderdaad komt omdat in de frontale cortex meer bewust wordt nagedacht dan in de ACC.
Ten slotte kunnen kun je stellen dat de neurale empatische respons voor je eigen ras significant groter is dan voor het andere ras.